Sen Fuu

Po pierwszym szoku który trwał jakieś pół sekundy Remilia ponownie zaczęła się rozkręcać... czy też może nakręcać. W przeciwieństwie do Fuu ona mogła wydawać z siebie dźwięki, i korzystała z tej umiejętności. Zaczęła bowiem mruczeć jak kot, tym głośniej, im bardziej zróżnicowane były ruchy albinoski. Piersi miała... miała, i to w sumie tylko tyle co można było na ten temat powiedzieć. Należało jednak dodać, że jej brodawki były jakoś dziwnie twarde... ale dzięki temu mogła się dowiedzieć, jaka jest w dotyku jej własna.
-Haaaa... czuje się... dziwnie...-Westchnęła oddalając twarz od dziewczyny leżącej pod nią. Strużka śliny łączyła ich usta, w końcu jednak puściła, i opadła częściowo na dekolt Fuu. Remilia odruchowo popatrzyła się w tym kierunku, i zsunęła górną część ubrania na łóżku, odsłaniając jej nieco bardziej rozbudowaną klatkę piersiową. Co się póxniej działo?
Coś podobnego. Tyle, że z udziałem języka jej "pani". Ustawiła się nad nią w rozkroku, pochyliła nad jej piersiami, i rozpoczęła ich stymulację. Ręce natomiast położyła z przodu, chociaż można było mieć wrażenie, że coś ją po prostu skręcało i korciło.
W powietrzu zaczął się unosić specyficzny zapach... bardzo specyficzny...

Dziwnie? To raczej Fuu powinna to powiedzieć. Przede wszystkim pierwszy raz w życiu miała okazję dotykykać piersi innych niż własne. I to właśnie było dziwne choć sprawiało dziewczynie pewną satysfakcję. Starała się być delikatna w tym co robi bo tak naprawdę nawet nie wiedziała czy tak powinna. Chociaż mruczenie Remilii jakoś podpowiadało jej że jest dobrze. Zanim jeszcze zdążyła odsunąć się usta wampirzycy od swoich własnych poczuła że nagle zrobiło się jej trochę chłodniej w ramiona a po jej szyi i biuście przepłynęło coś wilgotnego. Dopiero po chwili uświadomiła sobie że to Remilia właśnie postanowiła zamienić dłoń na własny język. Trochę pomogła jej wyciągając ręce z rękawów koszuli ale ledwo to zrobiła poczuła łaskotanie w okolicy wcześniej pieszczonej dłonią. Uniosła lekko głowę i zobaczyła jak wampirzyca używa języka do swoich "zabaw". Musiała przyznać, było przyjemniej niż gdy korzystała z ręki. Sama postanowiła się temu poddać jedynie głaszcząc Remilię po głowie. W dodatku zaczęła mocniej czuć ten dziwny ale dość charakterystyczny i wyróżniający się zapach, ale nawet nie wiedziała skąd pochodzi.

Z wiadomych powodów Remilia nie mogła nic powiedzieć. Zaczęła jednak wydawać z siebie coraz bardziej... sprośne pomruki. Była cała czerwona, i schodziła coraz bardziej na dół. Aż w końcu dotarła do pasa Fuu, zdjęła najpierw jej sukienkę...
-...no... no... widać, że Ci się podoba... mi też... bardzo... ledwo mogę wytrzymać... robiłaś to już z kimś? Jesteś bardzo wrażliwa... ja też... chyba... jestem cała przemoknięta... widzisz?-Z wyraźnym wysiłkiem podniosła się, przez co Fuu mogła zobaczyć... w sumie nie aż tak wiele. Chyba Remilia to zauważyła, bo uśmiechnęła się i zdjęła z siebie koszulkę. I teraz... było widać. Fuu nie wiedziała jak u siebie, ale u Remilii to, co sobie zostawiło, było ciemniejsze niż wcześniej. Wampirzyca przejechała sobie językiem po wargach... i pochyliła się gwałtownie. Po chwili język znowu poszedł w ruch... ale gdzieś indziej.
I to chyba właśnie stamtąd dochodził ten intrygujący zapach.

Skąd miała niby wiedzieć, dla niej ciało to... ciało. Jest, każdy je posiada. W samym pokazaniu go nie ma wiele wstydliwego, w końcu można się obejrzeć w lustrze, w praktyce wychodzi na to samo. Ale wszelki dotyk to inna kwestia bo jest oznaką pewnej bliskości między dwoma osobami. Zależy jeszcze w którym miejscu. Bo właśnie tam gdzie aktualnie znajdowała się Remilia można było uznać za bardzo dużą zażyłość. Fuu raczej nie miała w zwyczaju nosić bielizny. To też gdy wampirzyca odsłoniła się dziewczyna odrobinę przerażona zerknęła na jej jedyną pozostałą część odzienia. I to co się stało w przypadku Remilii u Fuu również musiało. Wyjaśniło się źródło nieodgadnionego wcześniej zapachu. Kilka razy minimalnie podskoczyła gdy język wampirzycy dotknął co czulszego punktu. Sama jedną ręką dalej głaskała Remilię po głowie a drugą powoli i spokojnie gładziła się po piersiach.

Co jakiś czas Fuu czuła mimowolny skurcz mięśni, głównie nóg, chociaż i jej ręce były częściowo poza jej kontrolą. Oczy zaszły jej lekko mgłą, albo po prostu lekko odlatywała.
-I jak? Dobrze?-Zapytała podnosząc na chwilę głowę-Widzę, że tak... wspaniale... ja też chcę...-Remilia wyślizgnęła głowę spod dłoni Fuu. Zresztą, po chwili obok jej głowy wylądowały majtki bounto, przesiąknięte sokami z jej... wiadomo czego. Miała jednak okazję bliżej się przyjrzeć tej, czy też może jej sprawie. I to z bliska, bo nieco zmieniła swoje położenie. W przeciwieństwie do Fuu ona nie miała na sobie ani jednego włoska. Jakby się zastanowić... to czy ona miała już za sobą swoją pierwszą miesiączkę? Ważne, że miała pełen ogląd na całą, ekhem, sprawę.
Nie było jednak warunków na takie przemyślenia, gdyż Fuu poczuła w sobie... coś. Prawdopodobnie dwa palce Remilii.
-Heheeee... i co? Patchouli ma nie tylko nudne książki... ale bądź bardziej aktywna, nooo...

Bardziej aktywna, jej to było łatwo powiedzieć. Ona przynajmniej miała jakąś tam wiedzę z "książek Patchouli". Się wyjaśniło czym Remilia zajmuje sobie czas wolny. Fuu nie miała nigdy takiej sposobności więc mogła jedynie robić to co podpowiadał jej instynkt, który w zasadzie nic nie podpowiadał bo wysiadł jeszcze w ogrodzie, albo naśladować wampirzycę. I to tą drugą możliwość wybrała, dlatego że trochę głupio w aktualnej sytuacji być jedynie osobą bierną. Spojrzała przed siebie i aż podskoczyła. Bynajmniej nie z powodu widoku jaki miała a poczucia że coś jest w niej. Przez chwilkę zabolało ale teraz było dobrze. Można nawet powiedzieć że przyjemniej niż wcześniej. Sama uniosła więc nieco głowę i zaczęła za pomocą języka być nieco bardziej czynną w tym akcie. Po krótszej chwili powoli wspomogła się palcem, uprzednio chwilę possanym w ustach.

I od razu Remilia zrobiła się nieco bardziej gadatliwa! Co prawda temat podejmowanych przez nią rozmów był dość monotematyczny, jednak była dość zaangażowana w to co mruczała, jęczała, a w pewnym momencie niemalże krzyczała. Jej mięśnie również zachowywały się nieco nieprzewidywalnie, zwłaszcza po włożeniu jednego palca do środka. Ciasno... nawet bardzo. A jeżeli chodzi o inne walory... na przykład smakowe, to było lekko kwaśnie, ale w sumie nie było źle.
Ciekawie dopiero zrobiło się 5 minut później. Fuu poczuła, że coś się zaczyna w u niej w środku dziać. Fale gorąca były coraz bardziej intensywne, a mięśnie coraz częściej drgały. Częstotliwość ruchów wampirzycy ponadto znacznie się zwiększyła. Odruchowo zrobiła to samo, i... jeszcze nigdy w całym swoim (nie)życiu nie czuła się tak... cudownie. Wprost nie do wyobrażenia fala przyjemności momentalnie rozlała się po jej całym ciele. Napięła wszystkie swoje mięśnie, wyciągając swoje kończyny tak, jak się tylko dało. Remilia miała to samo... tylko troszkę później... troszkę. I chyba Fuu się nie spodziewała, że w takim małym ciele może kryć się taki głos, wykrzykujący do tego, co się właśnie z nią dzieje "Dochodzę, boże, dochodzę!"... to się chyba tak nazywa...