Aritomo Funakoshi

DANE

Imię: Aritomo
Nazwisko: Funakoshi
Profesja: Shinigami
Płeć: Mężczyzna
Wiek: 16
Waga: 58kg
Wzrost: 197cm
Wygląd:
Charakter: Aritomo jest chłopakiem o miłym i przyjacielskim zachowaniu. Chociaż wystzkim wydaje się że jest zamknięty w sobie i nie wrażliwy to odda wsytzko za swoich przyjaciół i jest chętny do wpsółpracy. Cały czas mmyśli o innych i nikogo nie winnego nie skrzywdzi. Chciaż miły dla przyjacioł w walce jesy zażarty i nigdy nie ustępuje. Walczy do samego końca nie dając odsapnąć przeciwnikowi. Przeciwnicy po stoczeniu z nim walki są bardzo mocno pokaleczeni, ponieważ On nie zna umiaru w walce i nawet w przyjacielskiej potyczce może zajść za daleko. Aritomo jest także osobą honorową, noigdy nie skrzywdzi kobiety chyba że ona coś zrobiła lub go zaatakowała. Zawsze pomaga kobietą płci przeciwnej jednak zawsze nie traci przy nich czujności.

Ekwipunek:
Bokken, maść na ranę na ramieniu, naramienniki pod kimono, kimono
Historia:

Aritomo Funakoshi jest szesnastolatkiem pochodzącym z Karakury z pewnego domu który znajduje się nad rzeką. To właśnie tam przeżył swoje pierwsze lata życia i to tam nauczył się wielu rzeczy o świecie żywych. Jego mała rodzina składała się z niego chłopca miłego i sympatycznego pełnego radości i wesołości, jego młodszej o dwa lata siostry Katsumi Kaminaga Funakoshi o takim samym zachowaniu co chłopak. Mieli także matkę o imieniu Chinatsu Hirata Funakoshi, była ona nauczycielką matematyki szkole licealnej do której miało iść w przyszłości rodzeństwo oraz ojca jednak chłopiec nie pamiętał go, a dziewczynka nigdy nie znała ponieważ zmarł kilka dni przed narodzinami córki. Dzieci bardzo uważnie słuchały swojej matki oraz opiekowali się sobą nawzajem i pomagali matce aby ona także przedwcześnie nie umarła. Ich dom był od śmierci ojca bardzo ubogi ponieważ praca mamy była licha i miała mało pieniędzy, jednak byli zawsze szczęśliwi że są razem i im to nie przeszkadzało. Chłopiec chodził najpierw do szkoły podstawowej gdzie nauczyciele zauważyli u niego wielki talent matematyczny oraz do zdobywania nowych kolegów. W gimnazjum miał już większe problemy z nauką jednak jego pierwsza miłość czyli Morioka i jego dwóch najlepszych kolegów pomagali mu i nie opuszczali go nigdy. Po skończeniu gimnazjum udał się do liceum razem ze swoją dziewczyną gdzie poszedł uczyć się dalej matematyki. Pierwsze dni były ciężkie ponieważ jego siostra zaczęła przewlekle chorować. 28 marca chłopak miał urodziny i właśnie tego dnia jego siostra wyzdrowiała. Jednak nie na długo. Po kilku tygodniach znowu zaczęła chorować jednak jej organizm nie wytrzymał i zmarła w nocy z 29 na 30 listopada. Chłopak się załamał i zamknął się w sobie, tylko jego Morioka miała do niego jakiś dostęp jednak nie dawał on zbyt wiele. Kilka dni potem jego matka z powodu śmierci córki popełniła samobójstwo skacząc z mostu. Wtedy chłopak zaczął się już do nikogo nie odzywać. Pewnego dnia idąc z zakupów zauważył na drodze jakby cień jakiegoś potwora i wtedy stała się straszna rzecz wielki budynek runął na niego i umarł, lecz zauważył że wyszedł z ciała i jest z nim powiązany jakimś łańcuchem. Po chwili odnalazł go jakiś osobnik. Był to mężczyzna w wieku około 30 lat. Był ubrany w czarne kimono z mieczem u boku i powiedział mu że umarł i teraz zostanie przeniesiony do Soul Socienty gdzie będzie żył już resztę swojego życia jako duch. Po kilku minutach otworzył oczy i zauważył że leży na pewnej drodze już bez łańcucha.


Wstał i rozejrzał się, ujrzał małe zaludnione miasteczko z feudalnych czasów Japonii, wszyscy byli szczęśliwi i pomagali sobie nawzajem, nikt tu nie zostawał sam, bez pomocy. Po chwili podszedł do pewnego starszego pana i zapytał gdzie jest, a on odpowiedział że w czwarty okręgu Reigai w Soul Socienty. Potem opowiedział że chłopak umarł i przeniósł się tu gdzie dusze żyją resztę swoich lat. Chłopak kiedy dowiedział się wszystkiego o tym miejscu udał się do jakiegoś domu i zapytał mieszkańców czy mają wolny pokój. Oni z chęcią dali mu dach pod głową i jedzenie. Młodzieniec bardzo dobrze się z nimi i ich młodszą córką dogadywał, aż pewnego dnia ulica na któ5re mieszkał pochłonęła się w popchłochu. Wszyscy zaczęli uciekać a gdy kogoś zapytał o co tu chodzi to odparli że powinien uciekać ponieważ pojawił się potwór zjadający dusze o nazwie Pusty. Jednak nie zdążył uciec i zauważył go. Był to wielki potwór z białą maską na twarzy i dziurą tam gdzie on miał wcześniej łańcuch. Po chwili zauważył tylko lecącą w niego rękę potwora, po uderzeniu chłopak poczuł rozdzierający ból na ramieniu. Gdy zpojrzał zauważył bardzo głęboką ranę, a jego ręka ledwie trzymała się na miejscu. Zdążył tylko zamrugać, a tu z nikąd pojawił się mężczyzna w czarnym kimono i mieczem, wtedy przypomniał sobie co mu mówił wcześniej koleś który był shinigami. W mgnieniu oka bóg śmierci pokonał pustego i szybko zaniósł Aritomo do lekarzy którzy złączyli rękę i reszte ciała w jedo. Jednak po operacji lekarze powiedzieli że jest to poważny uraz i nawet najmniejsze draśnięcie może mieć tragiczne konsekwencje, więc jak tylko dostanie w to miejsce ma od razu udać się do nich. Chłopak podziękował i wtedy przysiągł sobie że zostanie kiedyś shinigami i znajdzie swoją siostrę i będzie pomagał tym biednym duszą. Jednak wtedy zaczęła pojawiać się jego fobia o troszczenie się o to miejsce i zawsze szczelnie chronił tego miejsca odsłaniając inne. W końcu miał tego dość i zaczął walczyć z tą fobią i próbował ćwiczyć nie chroniąc tak ciasno tego miejsca.


Pewnego dnia gdy Aritomo był po zakupy usłyszał ogłoszenie że organizowane są nauki Akademii Shinigami. Wtedy szybko wziął ulotkę i pobiegł do swego domu a tam oznajmij że chce iść do szkoły shinigami. Kobieta o jasnej cerze, wysokiej i trochę otyłej ubierające się zawsze w biały fartuch długie spodnie i bluzkę z długimi rękawami które podwijała słysząc to uśmiechnęła się i opowiedziała młodzieńcowi o tym że właśnie ich syn w wieku Aritomo także chce iść do tej akademii w tym samym czasie. Chłopaka to zdziwiło to ponieważ nigdy go nie widział w tym domu. Okazało się że mieszka on w innym domu razem ze swoimi młodszymi kolegami. Pewnego dnia spotkali się razem. Obcy chłopak nazywał się Daisetsu i był on niższym o kilka centymetrów od Aritomo chłopakiem o także jasnej cerze jak matka, był chudy i zdyscyplinowany, jednak było widać wiele ran na jego twarzy, prawdopodobnie z bójek na ulicy. Wbrew pozorom był silny i szybki idealny na zostanie shinigami. Młodzież od razu się zakolegowała i miała nadzieje że razem będą w akademii i dywizji. Daietsu zaprowadził 16-latka do jego domu gdzie byli jego przyjaciele. Gdy dotarli na miejsce zauważył że dom jest starszy od jego wcześniejszego. Po wejściu ujrzał tam coś dziwnego. Na sofie siedziała dziewczyna w wieku chłopaka o długich ciemnych włosach, pięknych zielonych oczach, o szczupłej wysokiej sylwetce i o dość dużym biuście. Przetarł dwa razy oczy zanim uwierzył. Tam w tym miejscu siedziała jego dziewczyna ze świata żywych Morioka. Aritomo nie wiedział co robić, jednak dziewczyna zrobiła pierwszy krok. Szybko wstał i rzuciła się w ramiona chłopaka i pocałowała go szybkim całusem. I zaczęła się tłumaczyć że po śmierci chłopaka nie mogła tego znieść, jednak próbowała normalnie żyć, jednak przypadkowo zagapiła się i potknęła o kamień, po czym sturlała się do wody i utonęła, wtedy pojawił się shinigami i jej wszytko wytłumaczył po czym wysłał ją tutaj i poznała tych ludzi. Kiedy skończyła zauważyła jeszcze dwójkę osób. Jednego chłopaka i jedną dziewczynę. Ten drugi chłopak przedstawił się jako Biały Wilk ponieważ nie znał swojego imienia ani nazwiska, a nazwali go tam ponieważ miał długie białe włosy sięgające ramion. Był jednak o głowę niższy od reszty, jednak miał więcej siły niż Aritomo i był także zwinny. Dziewczyna obok niego była najniższa i najmłodsza. Nazywała się Sawako i była blondynką o krótkich włosach z piegami na twarzy. Była niska i młoda, jednak jak na swój wiek była bardzo urocza i ładna, z małym biustem. Widać było że pochodzi z bogatej rodziny ponieważ chodziła z wielką gracją. Wszyscy się bardzo dobrze zaprzyjaźnili z Aritomo, a Morioka znowu mogła być ze swoich ukochanym. Potem z tego co się dowiedział wszyscy idą w tym samym czasie do akademii Shinigami, aby pomagać innym. Każdy z nich miał mierzenie, jednak chłopak ich nie znam i nie chciał wiedzieć w końcu to ich prywatne sprawy. Przez te kilka dni wszyscy próbowali się doskonalić aby pójść do akademii gotowi na wszystko.
Okazało się że Morioka bardzo dobrze panuje nad swoim reiatsu i nauczyła się je ukrywać, a na tomista Sawako posiadła umiejętność wyczuwania go. Chłopaki mniej zwracali uwagę na kidou tylko na walkę bronią, chociaż Biały Kieł coś za dużo czasu spędzał nad medytowaniem nad jakimś mieczem, chociaż później wytłumaczył że ten miecz to Zanpakutou po ojcu i kiedy tak medytuje to z nim rozmawia. Aritomo i Daietsu każdy czas wolny spędzali na walce mieczami. Główny bohater zręcznie posługiwał się drewnianą kataną, ponieważ metalowej nie miał, a jego kolega długim kijem. Za dwa dni już mieli udać się do akademii shinigami i wtedy odwiedził go lekarz który go leczył i wręczył mu specjalną maść która była w dużej drewnianej zamykanej miseczce. Lekarz powiedział że po trochu ma to co tydzień nakładać na ranę na ramieniu aby ślad zniknął i nie był już niebezpieczny dla jego zdrowia. Maść miała brzoskwiniowy zapach i była miękka w dotyku, okazało się że jeśli będzie tym smarował ranę przez rok powinna zniknąć, jednak SA przypadki w których to nie działa, oraz otrzymał od lekarza dwa miedziane naramienniki pod kimono aby miał pewność że nikt nie trafi w ranę. Potem odszedł z powrotej do dywizji.


W końcu nadszedł długo oczekiwany dzień. Cała piątka równo udała się do akademii Shinigami. Co się stanie później nikt nie wie. Jednak wszystkiego się tutaj dowiecie.


Pieniądze: 500 Ryo.

STATYSTYKI
Atrybuty:
Siła: 6(5+1bazowe)
Szybkość: 8(5+2bazowe+1wiek)
Zręczność: 7(5+1wiek+1wolne}
Wytrzymałość: 8(5+1um+2wolne)
Inteligencja: 10(5+5wolne)
Psychika: 7(5+1wady+1wolne)
Reiatsu: 6(5+1bazowe)
Kontrola Reiatsu: 7(5+2wolne)

OGÓLNE

Udźwig:60kg
Prędkość (śr.): 7km/h
Prędkość (max.): 24km/h
PŻ (Punkty Życia):60
PR (Punkty Reiatsu):30

Techniki
Magia:
Poznane Hadou:
#4 - Byakurai
#37 - Warui Inu
Poznane Bakudou:

Umiejętności:
Ulubiona Broń(Katana)
Sojusznik(Marioka)
Bogacz
Maskowanie Reiatsu

Wady:
Fobia (Przeciwnik trafi w rane i strace ręke)
Stara Rana (Rana na jego ramieniu z powodu ataku pustego na niego, po uderzeniu w to miejsce jest 10% szans na utratę ręki)

Prawie 2 metry i niecale 60 kg? Straszna szczapa, ale mnie to specjalnie nie przeszkadza. Na pewno ktos sie przyczepi, ze jedynie paszcza na obrazku i ze brak opisu w zwiazku z tym.

Zawsze pomaga kobietą płci przeciwnej jednak zawsze nie traci przy nich czujności.
Kobiety plci przeciwnej? Poza tym po polsku byloby 'nigdy nie traci'.

ulica na któ5re mieszkał pochłonęła się w popchłochu.
Pochlonela nie jest szczegolnie dobrym slowem. Predzej - pograzyla.


Pozdrawiam,
Tsuna

1. Waga a wysokość – hmmm cóż chyba lekka przesada, na obrazku po twarzy nie wygląda jak anorektyk.
2. Obrazek nie ukazuje całej postaci z związku z czym musi pokazać się opis.
3. Charakter:
„Chociaż wystzkim wydaje się że jest zamknięty w sobie i nie wrażliwy to odda wsytzko za swoich przyjaciół i jest chętny do współpracy. „ - jedno nie wyklucza drugiego. Można być zamkniętym w sobie i być wiernym przyjacielem...
„Cały czas mmyśli o innych i nikogo nie winnego nie skrzywdzi.” - to niech uważa ja baj cały czas tylko myśli o innych to żeby pod autobus nie wpadł. Zdanie brzmi raczej cieńko.
„Walczy do samego końca nie dając odsapnąć przeciwnikowi. „ - hah czasem to od przeciwnika zależny czy chce odsapnąć. Tak btw.
„Przeciwnicy po stoczeniu z nim walki są bardzo mocno pokaleczeni, „ - nie ty o tym decysujesz tylko mg
niewinnego nie skrzywdzi a w przyjacielskiej walce możne przesadzić... Ciekaweee
„Aritomo jest także osobą honorową, noigdy nie skrzywdzi kobiety chyba że ona coś zrobiła lub go zaatakowała „ - Co zrobiłą o.O ? Czytała Hharrego Pottera O.O ?
„Zawsze pomaga kobietą płci przeciwnej jednak zawsze nie traci przy nich czujności. „ Kobieta płci Przeciwnej a to dobre XDDDDDDDDDDDDDDDD Jaka to kobieta XDDD ? Musze tego kwiatka zapamiętać.

Charakter do napisania od nowa

4. Ekwipunek „maść na ranę na ramieniu „ - to specjalna rana tylko na ramie ? I co ona robi sprawia ze mu macka wyrośnie ?
5. Historia:
„Aritomo Funakoshi jest szesnastolatkiem pochodzącym z Karakury z pewnego domu który znajduje się nad rzeką „ - pewnie sporo takich domów
„Wtedy chłopak zaczął się już do nikogo nie odzywać. „ - lepiej brzmiało by że poprostu przestał się odzywać noo ale....
„Pewnego dnia idąc z zakupów zauważył na drodze jakby cień jakiegoś potwora i wtedy stała się straszna rzecz wielki budynek runął na niego i umar „ - XDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD podoba mi sie, zdecysownie... szedł i umarł xd i jakieś cienieee xd

Dobra nie bede komentować reszty historii bo nie ma sensu... Konstrukcja zdań i kwiczy... Zacznij czytać, słuchać na polskim i stosować więcej kropek. Jak dla mnie cała historia od nowa.

6. Stayty – nie chce mi się sprawdzać mechanicznie, ale fabularnie:
Inteligencja: 5 - co mówi o tym ze z maty i ze wszystkiego innego był raczej przeciętny.

7. Umiejtności:
- a miał on chociaż katanę w łapie żeby się nią walczyć nauczyć ?

8. Wady:
Fobia – no chyba nie... Trochę pshiczny opis o.O
Stara rana – że coooooooooooo ? XD ? Czego ty sie naoglądałeś o,O Ps o stracie reki decyduje mg a nie ty w wadzie ;p

Ogółem śmieszna karta

Oświadczam że zrobiłem parę błędów, jednak ja tak się właśnie nauczyłem pisać i wypracowania w szkole także tak pisze i dostaje wysokie oceny ponieważ mam zaświadczenie od specjalnego lekarza i nie możecie ingerować w to więc proszę o rozpatrzenie mojej historii z innego punktu widzenia, oraz chociaż to mi nie wychodzi to krótsze wypowiedzi lepiej mi idą więc moje przygody będą lepiej pisane niż to.

Eeeee... A czy my w regulaminie mamy napisane że oświadczania tu działają ? Przykro mi ale to jest gra pisana, jeśli cie nie zrozumiemy to nie będziemy wiedzieli jak zinterpretować twoich myśli, co oznacza że taki styl pisania nie przejdzie... BTW ja mam dysleksje i co ?

Swoja droga każdy może powiedzieć że mam oświadczanie... Ja ci powiem że mam oświadczanie na najzajebistrzą osobę świata, władce wszechświata ? Czy m,am na to potwierdzenie i czy to jest prawda ? Nie... Nie widzę nie wierze, druga sprawa to ta że jak zerkniesz do mojego regulaminu ocen i zobaczysz co tam pisze to dowiedz się że każdego oceniam tak samo, dziękuje tyle.

PS. Jeśli ci krótsze wypowiedzi idą lepiej to pisz to jak zbiór krótkich wypowiedzi i po sprawie... Długa wypowiedź to nic innego jak krótkie połączone razem więc do dzieła !

Z tego co się orientuję wiele osób z tego forum ma oświadczenia z przychodni specjalistycznych o dysleksjach (ja sam mam dysortografie) oraz innych podobnych problemach. Staramy się jednak jak możemy. Nie zasłaniamy się swoimi słabościami, tylko z nimi walczymy. Na tym forum (oraz prawdopodobnie na komputerze) masz możliwość sprawdzenia błędów ortograficznych, zaś nowe wersje Worda albo Open Writera sprawdzają również budowę zdania. Korzystaj z takich pomocy, by sprawdzać jakie błędy popełniasz najczęściej, a w końcu przestaniesz je popełniać. Sam już prawie "wyleczyłem" się z dysortografii właśnie poprzez takie pisanie i uważanie na błędy. Dzięki temu podchodziłem do matury całkowicie bez oświadczenia bez trudności.

W razie problemów z napisaniem karty zawsze możesz zgłosić się do mnie. Nie napiszę za ciebie historii, ale pomogę tak jak tylko będę umiał. W razie czego zgłaszaj się na PW (ewentualnie na gg ale niezbyt często można mnie znaleźć).

Jak napisala Kamyysa - tu nie szkola i zaswiadczenia mozna sobie o kant kuli potluc. Ja konczylem szkole w czasach, gdy nikt takich papierkow nie wystawial. Wobec czego jesli ktos mial problem, musial sie za siebie wziac i nauczyc sie. Dzis naroilo sie wszelkich dysfunkcji i ludzie (zbyt) czesto traktuja to jako wymowke dla lenistwa. Bierz przyklad z Izdurbala - bardzo dobrze napisane.

Swoja droga wlasnie wymyslilem cos, co mnie niesamowicie rozbawilo - dyskanji'a. Dlaczego azjaci nie maja zaswiadczen? Bo jak zle postawisz kreske, to masz inny znaczek. Albo nauczysz sie poprawnie, albo nikt twego pisama nie zrozumie.

Zatem goraco zachecamy do pracy nad soba (zwlaszcza, ze obecnie jest wiele narzedzi, ktorymi mozna sie wspomoc). O ile szkole da sie przejsc z papierami, to pozniej potencjalny pracodawca wcale nie musi sie tym przejmowac. Czyli lepiej polegac na umiejetnosciach, niz zaswiadczeniach.

Pozdrawiam,
Tsuna

A mi się podoba.